| Menelaus and Helen recognise each other after a long separation. |
| Μενέλαος | τίς εἶ; τίν’ ὄψιν σήν, γύναι, προσδέρκομαι; |
| Ἑλένη |
σὺ δ’ εἶ τίς; αὑτὸς γὰρ σὲ κἄμ’ ἔχει λόγος. |
| Μενέλαος |
οὐπώποτ’ εἶδον προσφερέστερον δέμας. |
| Ἑλένη |
ὦ θεοί· θεὸς γὰρ καὶ τὸ γιγνώσκειν φίλους. |
| Μενέλαος |
Ἑλληνὶς εἶ τις ἢ ἐπιχωρία γυνή; |
| Ἑλένη |
Ἑλληνίς· ἀλλὰ καὶ τὸ σὸν θέλω μαθεῖν. |
| Μενέλαος |
Ἑλένῃ σ’ ὁμοίαν δὴ μάλιστ’ εἶδον, γύναι. |
| Ἑλένη |
ἐγὼ δὲ Μενέλεῴ γε σέ· οὐδ’ ἔχω τί φῶ. |
| Μενέλαος |
ἔγνως γὰρ ὀρθῶς ἄνδρα δυστυχέστατον. |
| Ἑλένη |
ὦ χρόνιος ἐλθὼν σῆς δάμαρτος ἐς χέρας. |
| Μενέλαος |
ποίας δάμαρτος; μὴ θίγῃς ἐμῶν πέπλων. |
| Ἑλένη |
ἥν σοι δίδωσι Τυνδάρεως, ἐμὸς πατήρ. |
| Μενέλαος |
ὦ φωσφόρ’ Ἑκάτη, πέμπε φάσματ’ εὐμενῆ. |
| Ἑλένη |
οὐ νυκτίφαντον πρόπολον Ἐνοδίας μ’ ὁρᾷς. |
| Μενέλαος |
οὐ μὴν γυναικῶν γ’ εἷς δυοῖν ἔφυν πόσις. |
| Ἑλένη |
ποίων δὲ λέκτρων δεσπότης ἄλλων ἔφυς; |
| Μενέλαος |
ἣν ἄντρα κεύθει κἀκ Φρυγῶν κομίζομαι. |
| Ἑλένη |
οὐκ ἔστιν ἄλλη σή τις ἀντ’ ἐμοῦ γυνή. | |
|
ὄψις, -εως f. - vision
προσφερής -ές - similar
ἐπιχώριος -α -ον - native
χρόνιος, -α, -ον - after a long time
φάσμα, -ατος - apparition
εὐμενής, ες - kindly, favourable
πρόπολος, ου - servant
Ἐνοδιά - Hecate as goddess of travellers |
| (1A 2 2008) |
Download a pdf of this passage
Constructions illustrated in this passage: