Home >  Passages > Euripides Alcestis 773-789
Heracles complains of the gloomy welcome he receives from Admetus' servant |
οὗτος, τί σεμνὸν καὶ πεφροντικὸς βλέπεις; οὐ χρὴ σκυθρωπὸν τοῖς ξένοις τὸν πρόσπολον εἶναι, δέχεσθαι δ’ εὐπροσηγόρῳ φρενί. σὺ δ’ ἄνδρ’ ἑταῖρον δεσπότου παρόνθ’ ὁρῶν στυγνῷ προσώπῳ καὶ συνωφρυωμένῳ δέχῃ, θυραίου πήματος σπουδὴν ἔχων. δεῦρ’ ἔλθ’, ὅπως ἂν καὶ σοφώτερος γένῃ. τὰ θνητὰ πράγμαθ’ ἥντιν’ οἶσθ’ ἔχει φύσιν; οἶμαι μὲν οὔ· πόθεν γάρ; ἀλλ’ ἄκουέ μου. βροτοῖς ἅπασι κατθανεῖν ὀφείλεται, κοὐκ ἔστι θνητῶν ὅστις ἐξεπίσταται τὴν αὔριον μέλλουσαν εἰ βιώσεται· τὸ τῆς τύχης γὰρ ἀφανὲς οἷ προβήσεται, κἄστ’ οὐ διδακτὸν οὐδ’ ἁλίσκεται τέχνῃ. ταῦτ’ οὖν ἀκούσας καὶ μαθὼν ἐμοῦ πάρα εὔφραινε σαυτόν, πῖνε, τὸν καθ’ ἡμέραν βίον λογίζου σόν, τὰ δ’ ἄλλα τῆς τύχης. |
σκυθρωπός - sullen θύραιος - belonging to a stranger |
(1B 2 1999) |
Download a pdf of this passage
Constructions illustrated in this passage:
- primary purpose clauses (sentence 34)